Patiënten vertellen over hun hartoperatie.
Testimonials

François (81 jaar)
Op 16 april 2015 moest ik een openhartoperatie ondergaan. Deze werd voorafgegaan door een caterisatie. Dr. Mees deelde me toen mee, dat stents plaatsen geen optie meer was. Ik was wel een beetje aangeslagen maar hij stelde me meteen gerust "we kunnen u wel helpen".
Ik dacht meteen aan een familielid dat vorig jaar dezelfde operatie had ondergaan in een Antwerps Ziekenhuis; borstbeen en ribben werden daar toen doorgezaagd. Die man is toen 10 dagen gehospitaliseerd geweest met veel pijn en een lange revalidatie.
Toen ik werd opgenomen deelde men me mee dat een overbrugging geplaatst zou worden, met enkel een snede van ca 8 cm onder de linkerborst. Dezelfde dag, nadat de operatie werd uitgevoerd, door de chirurg Dr. Yilmaz Alaaddin en zijn team, mocht ik van intensieve reeds naar een gewone kamer. En dat zonder noemenswaardige pijn.
Ik werd daar in de watten gelegd door het verplegend personeel. Met hartelijke dank aan al deze mensen!
Op de 5de dag na de operatie mocht ik terug naar huis. Ik kon het bijna niet geloven, na zo'n korte tijd. De revalidatie verliep uitstekend. Ik voel me nu uitstekend, ik mag zeggen herboren. Ik fiets nu 2 maanden na de operatie ca. 60 km in de week. Ik ben 81 jaar oud, maar voel me 10 jaar jonger en topfit.
Nogmaals, nogmaals hartelijke dank aan de chirurgen en al het verplegend personeel.
Met de meest vriendelijke, maar vooral dankbare groeten,
F. Vanhemel
Hieronder de handgeschreven brief van François
brief vanhemel.pdf


Wim (59 jaar)
‘Ik koos voor een minimaal invasieve operatie.
Ik wilde mijn borstbeen niet laten doorzagen…’
‘In april 2014 kreeg ik last van pijn op de borst. Uit onderzoek bleek dat ik 5 vernauwingen had. Ik kwam op de wachtlijst voor een hartoperatie, maar een openhartoperatie zag ik niet zitten. Het idee dat mijn borstbeen zou worden doorgezaagd, vond ik niet prettig.
Via via kwam ik in contact met de dienst Cardiothoracale Chirurgie van het Jessa Ziekenhuis. Hun cardiochirurgen konden me endoscopisch opereren. Via 3 gaatjes in mijn borstkas en een insnijding van ongeveer 5 centimeter. Ik was onmiddellijk voor het idee gewonnen, want deze minimaal invasieve manier van opereren, biedt vele voordelen. Niet alleen esthetisch, maar ook wat de nazorg betreft: minder pijn, minder bloedverlies en met een vlugger herstel.
De operatie zelf duurde ruim vier uur. Ik verbleef nadien tweeënhalve dag op de intensive care en anderhalve dag op de verpleegafdeling. De intensive care was zwaar, maar nadien – op de kamer – herstelde ik snel. Zes dagen na de ingreep stond ik al weer buiten en ik genoot diezelfde dag nog van een cappuccino op een terrasje. Onvoorstelbaar eigenlijk. Ik voel me nog steeds bijzonder dankbaar.’

Frans (46 jaar)
Mijn hartklep werd ingebracht door een sneetje van 4 cm. Heel knap vind ik dat!’
‘Tijdens een ziekenhuisonderzoek bleek dat ik een hartklepprobleem had. In die mate dat ik mijn hartklep moest laten vervangen. Dat kan met een kunstklep of een natuurlijke klep van een varken. Een kunstklep gaat veertig jaar mee, maar je hoort die continu tikken. Ik koos voor een varkensklep. Die gaat minder lang mee – zo’n 15 jaar – maar die hoor je niet, is van natuurlijk materiaal en je hoeft geen bloedverdunners te slikken.
Ik weet dat ik over 15 jaar weer geopereerd moet worden, maar ik probeer me daar op voor te bereiden. Ik hou in gedachten dat de eerste hartklepvervanging een positieve ervaring was. De operatie duurde ruim drie uur en gebeurde minimaal invasief, door een sneetje van slechts 4 centimeter. Ik vind het echt heel knap dat de chirurg dat kan. Daardoor kon ik ook snel naar huis, al na drie dagen.
Het gaat nu overigens fantastisch met me. Ik voel me veel fitter. Ik ben blij dat ik me minimaal invasief liet opereren. En wie weet… welke nieuwe technieken zijn er over 15 jaar nog uitgevonden?’

Guido (63 jaar)
Vertrouw en heb vertrouwen
... dat een halfjaarlijkse routine onderzoek bij de huisarts zou resulteren in een primeur in de medische wereld... wist ik niet,
... wat en meer bepaald hoe de ingreep zou gebeuren... wist ik niet,
... wat en hoe ik me nadien zou voelen... wist ik niet,
maar een ding wist ik wel: vertrouwen en heb vertrouwen.
Ik heb dan ook mijn hart figuurlijk, maar vooral letterlijk in de handen gelegd van de medische wetenschap meer bepaald bij één persoon: Dr. A. YILMAZ
En nu weet ik:
dat ik op het juiste moment bij de juiste persoon was
Dankjewel!
Guido NOELS
Brief Guido Noels.pdf
